مقایسه کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت از دیدگاه خود و والدینشان با گروه سالم در شهرکرد

چکیده زمینه و هدف: آنچه که در درمان یک بیماری مزمن چون دیابت دارای اهمیت است علاوه بر کنترل علایم بیماری، بهبود کیفیت زندگی بیمار است. زحمتی که یک بیماری مزمن چون دیابت بر شخص تحمیل می‌کند مسئله‌ای است که تنها از دیدگاه پزشک و پرستار قابل شناسایی نبوده و با آنچه بیمار احساس می‌کند بستگی دارد. تأثیر دیابت و عوارض ناشی از آن بر روی کیفیت زندگی هنوز ناشناخته باقی مانده و مطالعات انجام شده بر روی کیفیت زندگی بیماران دیابت محدود است. این مطالعه با هدف بررسی مقایسه‌ای کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ 1 از دو دیدگاه خود و والدینشان با گروه کنترل انجام شد. روش بررسی: در یک مطالعه "کوهورت تاریخی" کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان مبتلا به دیابت تیپ 1 از دیدگاه خود و والدینشان مراجعه‌کننده به مراکز بهداشتی- درمانی مورد بررسی قرار گرفت. ابزار گردآوری داده‌ها پرسشنامه‌های کیفیت زندگی (PedSQL) در دو دیدگاه کودکان و والدین در چهار بعد جسمی (8 سؤال)، عاطفی (5 سؤال)، اجتماعی (5 سؤال) و عملکرد مدرسه (5 سؤال) بود. داده‌ها با استفاده از روشهای آمار استنباطی (آزمون تی مستقل، من‌ویتنی و همبستگی اسپیرمن) مورد تجزیه و تحلیل قرار گرفت. یافته‌ها: بین میانگین نمره کلی کیفیت زندگی کودکان و نوجوانان دیابتی و گروه سالم تفاوت معنی‌داری وجود نداشت، اما در بعد جسمی این تفاوت معنی‌دار بود. دیدگاه والدین نشان داد که والدین کودکان دیابتی نسبت به والدین گروه سالم نگرانی بیشتری داشتند و کیفیت زندگی کلی و همچنین در ابعاد جسمی، عاطفی و اجتماعی بین نمره والدین گروه دیابتی و سالم تفاوت کاملاً معنی‌دار بود (001/0p